Fundering der fiqh (Hanbali-fiqh)

Een fundament binnen de Hanbali-wetschool
De vierde en laatste islamitische en Soennitische wetschool (madhab) is de Hanbali-wetschool, toegeschreven aan imam Ahmad Ibn Hanbal (164-241H). In tegenstelling tot de Hanafi-, Maliki- en Shafi‘i-wetschool, die geografisch een brede spreiding kennen, is de Hanbali-wetschool vandaag de dag hoofdzakelijk geconcentreerd in enkele (delen van de) Golfstaten (Saoedi-Arabië, Qatar e.a.).

Fundering der fiqh is de vertaling van het Arabische boek ‘Umdat al fiqh van Ibn Qudama. Een meer dan 800 jaar oud werk en een klassieker binnen de Hanbali-wetschool. De vertaling omvat in dit eerste deel de onderwerpen ‘reinheid’, ‘gebed’ en ‘begrafenissen’.

Ibn Qudama, een fenomeen onder de Hanbali-geleerden
De auteur van dit werk, Muwaffaq Addin Ibn Qudama (541-620H), is één van de vooraanstaande grootgeleerden binnen de Hanbali-wetschool. Shaykh Ibn Taymiyya zei over hem:

“Na Al Awza‘i heeft niemand met meer inzicht dan de shaykh Al Muwaffaq (verwijzend naar Ibn Qudama) nog Assham (De Levant) betreden .”